MÜSAADE a. (ar. müsaade).
1. Bir şeyi yapmak için alınan ya da verilen serbestlik; izin: Müsaade vermek, müsaade almak.
2. Elverişli, uygun olma.
3. Esk. Yardım.
4. Müsaade etmek, buyurmak, izin vermek: Bütçemizin müsaade ettiği ölçüde harcarız; geçiş için yol açmak: Müsaade edin, geçelim.
5. Müsaadenizle, “izninizle, izin verirseniz" Jamında kullanılan nezaket sözü: Müsaadenizle biz kalkalım, çok geç oldu.

—Ask. Müsaade belgesi, askeri bölge içerisinde dolaşmak için, Yurtiçi bölge komutanlıklarınca verilen izin belgesi.