MÜSAİT sıf. (ar. müsa’id).
1. Bir durum, bir eylem için uygun düşen şey için kullanılır; elverişli, uygun: Müsait bir zamanda buluşabiliriz. Ekonomik durumumuz bunu almamız için hiç müsait değil
2. Tkz. Flört etmeye eğilimli, kolayca flört edebilen kadın için kullanılır.
3. Esk. Yardım eden, yardımda bulunan kimse için kullanılır.