MÜSELLEM sıf. (ar. müsellem). Esk. inkâr ya da itiraz edilemeyen.

—Kur tar. Yeniçeri örgütü kurulmadan önce OsmanlI devletinde muvazzaf süvari askerlerine verilen ad. (Bk. ansikl. böl.)

—ANSİKL. Müsellemler barış zamanı çiftçilikle ve tarımla uğraşırlar, buna karşılık devlete vergi ödemezlerdi. Bir çiftlikte beş kişi bulunur, savaş sırasında bunlardan biri orduya katılır, ötekiler çiftlikte kalırdı. Yeniçeri ocağı'nın kuruluşundan bir süre sonra savaşçı bir sınıf olmaktan çıkarak top çekmek, yol açmak, zahire taşımak gibi geri hizmetlerde kullanıldılar. KIrklareli yöresinde oturanlara "kızılca müsellem" denirdi. Bunlar toplam 198 ocak oluşturuyordu. Ayrıca 351 ocaktan oluşan “çirmen müsellemleri" ile 300 ocaktan oluşan "çingene müsellemleri" vardı.