MÜSELLİM sıf. (ar. müsellim). Esk. Veren, teslim eden.

♦ a. Kur. tar. OsmanlI devletinde vali, beylerbeyi ve sancakbeyi vekilleri. (Görevlerine doğrudan gidemeyenler, bu adla bir vekil atayarak eyalet ya da sancağın yönetim ve güvenlik işlerini uzaktan denetlerlerdi. Ayrıca, sefere çağrılan bu gibi yöneticiler de, dönene kadar birer müsellim atarlardı. Bu uygulama Tanzimat'tan sonra kaldırıldı.)