MÜSNED sıf. (ar. müsned). Esk. isnat edilmiş, kendisine bir şey yüklenilmiş.
—Esk. dilbilg. Yüklem. || Kapalı hece. || Müsnedün ileyh, özne.
—İsi. Ravi (hadis aktaranlar) zincirinde bir kopukluk olmaksızın Hz. Muhammet'e kadar ulaştırılan hadis. || Hz. Muhammet' in hadislerini, hadis rivayet eden sahabi- lerin adlarına göre alfabetik sırayla toplayan hadis kitabı.
Kaynak: Büyük Larousse