MÜSPET, -tl sıf. (ar. müsbet)
1. Gerçeğe dayanan, kanıtlanmış: Müspet olaylar. Bana müspet hiçbir şey söylemedi.
2. Deney ve gözlemlerle elde edilmiş; pozitif. Müspet bilimler.
3. Sonucu, etkisi vb. bakımından amaca, beklentilere, istenilene uygun olan şey için kullanılır; olumlu: Bu konuda son derece müspet gelişmeler var.
4. Onaylama, kabul belirten şey için kullanılır: Müspet ya da menfi bir cevap verilmedi.
5. Yapıcı ve yararlı olan şey için kullanılır: Ona karşı müspet bir yaklaşımı oldu.
6. Yapıcı, olumlu kimse için kullanılır: Müspet bir insan.
7. Aranılan veriyi ortaya koyan şey için kullanılır: Tahlil sonucu müspet mi?

♦ be. Bir şeyin uygun, elverişli bulunduğunu, beklentileri karşıladığını belirtir: Girişiminiz müspet sonuçlanmayabilir.