MÜSTAĞRIK sıf. (ar müstağrık). Esk.
1. Bir şeye batıran, onun içinde kaybolmasını sağlayan: "Zannediyorum ki hüzün ve melâle müstağrık koca bir edebiyat vardır" (H. C. Yalçın).
2. Müstağrıkı hûn, kana batırılmış, kanda boğulmuş. || Müstağrıkı ziya, ışığa boğulmuş, aydınlık, parlak.