MÜSTAİT, -ddi sıt. (ar. müsta'idd). Esk.
1. Bir duruma hazır olan, yatkın olan: "Öyle bir ihtiyaç ki düşünmeye mûstaid her şahsın önüne mutlak ve muayyen bir kanun ahlâkı çizebilsin" (Baha Tevfik).
2. Akıllı, yetenekli, becerikli: Müstait öğrenci.
3. Harekete hazır, istekli.