EKÂBİR
ekâbir Ar. ekabir
ç. a. (ekâ:bir) esk.
1. Büyükler, devlet büyükleri, ileri gelenler: “Kaymakam beyin hemen arkasında kalan ekâbiri umursamadan sıtma doktoru da kalkmıştı.” -T. Buğra.
2. alay Kendini beğenmiş kimse: “Senin gibi ekâbir bir adam bu tür haberlerin peşinde koşturmaz.” -A. Ümit.