MÜSTEBAN sıf. (ar. mûstebân). Esk
1. Açık, belli olan.
2. Kuşkuya yer bırakmayacak kadar açık bir biçimde anlaşılan.
3. Mûstebân olmak, açıkça anlaşılmak: ' ‘Müşarünileyh taralından verilen izahattan mûstebân olmaktadır" (Ali Fuat).
4. Mûstebân bulunacağı (olacağı) veçhile, açıkça anlaşılacağı üzere: "... çûnki zengin, tarifinden de mûstebân olacağı veçhile çocuk sahibi olmak için Malthus'un aradığı serâite mâliktir" (Ahmet Muammer ve Şükrü Kaya).