MÜSTECER a (ar mûstec’er, kiralanan). isi. huk.
1. Kiraya verilen şey; mucer ya da mecur da denir.
2. Müstecerün fih, kiralayan kişinin kira sözleşmesiyle yapmayı üstlendiği iş için kiralayan tarafından kendisine teslim olunan mal. (Örneğin, elbise dikilmesi için terziye verilen kumaş gibi.)
Kaynak: Büyük Larousse