MÜŞAVERE a. (ar. müşâvere). Esk.
1. Bir konu üzerinde iki ya da daha fazla kişinin yaptığı konuşma, danışma.
2. Bir hastalığın teşhisinde doktorların karşılıklı görüş alışverişinde bulunmaları, konsültasyon.
3. Müşavere etmek, danışmak, görüş alışverişinde bulunmak: "Bir mühim işi olsa orada toplanıp müşavere e- derlerdi" (Cevdet Paşa, XIX. yy.).