MÜTEHASSIS sıf. ve a. (ar. tahaşşuş’ tan mütehassıs).
1. Herhangi bir alanda, bir dalda uzmanlaşmış kimse; uzman.
2. Uzman hekim: Bir mütehassısa görünmek. Dahiliye mütehassısı.

—Tip. Mütehassıs hekim, UZMAN HEKİM’ in eşanlamlısı.

♦ sıf. Esk. Belirli bir iş için ayrılmış olan, yalnızca o işte kullanılan.