MÜTEHAVVİL sıf. (ar tahavvül’den mü- tehavvil). Esk.
1. Bulunduğundan başka duruma geçen; biçim değiştiren.
2. Sürekli değişen; kararsız: Havaların müte- havvil olması.

—Esk. mat. Değişken. || Mütehavvil-i mutavassıt, parametre.