MÜTERADİF sıf. (ar. terâdüften müteradif). Esk.
1. Birbirine bağlı olan, birbirine uyan.
2. Aynı anlama gelen.

—Dilbil. Eşanlamlı sözcük. (Örn. türkç. güneş; fars. hurşit; ar. şems.)

—Ed. Arap abecesiyle yazılışlarına göre sonunda harekesiz iki harf yinelenen uyak. (Örn.: “şubûd [(şın-he-vav [hareke- siz]-dal[harekesiz])" ile "maksûd [mim-kaf -sat-vav (harekesiz]-dal[harekesiz)".)