MÜZEKKİ sıf. (ar. tezkiye'den mûzekki). Esk.
1. Temizleyen, aklayan.
2. Cenaze törenlerinde ölünün temiz kimse olduğunu söyleyen.

—isi. huk. Tanıkların tanıklığa ehil olup olmadıklarını başkalarından soruşturarak saptamak için yargıç tarafından görevlendirilmiş kişi.