Türk Dil Kurumu

havra İbr.
1. din b. Sinagog.
2. mec. Çok gürültülü yer: “Madrid'de kahvehaneyi gördüm ki havradır / Bir yerdeyiz ki söz denilen şey palavradır” -Y. K. Beyatlı.
3. Caka.
4. Kuru gürültü.
5.Yahudi tapınağı.