Türk Dil Kurumu


harami Ar. §ar¥m³
1.esk. Hırsız, haydut, eşkıya: “Olur mu canım, bu kudurmuş, şehirde, bunca haraminin ortasında nasıl yalnız kalır Suat, nasıl bensiz yaşar!” -A. İlhan.
2.Bir çeşit büyük balık.