LAHİK sıf. (ar. lâbik). Esk.
1. Ulaşan, yetişen.
2. Eklenen.
3. Halen görev yapan; şimdiki, yeni: Nazırı lahik (şimdiki bakan). Vali-i lahik (yeni vali).

—İsi. Namaza imamla birlikte başladığı halde, herhangi bir nedenle namazın tamamını ya da bir bölümünü imamla kılamayan kişi. (Bk. ansikl. böl.)

—ANSİKL. imama uyarak namaz kılmakta olan biri, uyuklama, bayılma, aptes bozulması, cemaatin sıkışıklığı gibi nedenlerle namaza ara vermek zorunda kaldığında, imam henüz namazı tamamlamamışsa, eksikliğini giderdikten, örneğin aptesi bozulmuşsa aptesini tazeledikten sonra hemen imama uyar ve hiç ara vermemiş gibi imamla birlikte namazını kılar; imam selam verdikten sonra, namazın ara verdiği bölümünü, imamla kılıyormuş gibi tamamlar. Eğer lahik, ara verdiği bölümü imam namazı bitirmeden tamamlama olanağına sahipse, önce bu bölümü kılar, sonra imama uyar. Her lahikin, bu kuralları bilip uygulaması zor olduğundan, fıkıh bilginleri, bu şekilde yarıda kesilen namazların yeni baştan kılınmasının daha uygun olacağı görüşünde birleşirler.