LAKAYT sıf. (ar. IS ve kayd'dan Ia-kayd).
1. Kayıtsız, ilgisiz: Lakayt bir tavır. Lakayt bir gülüş.
2. Bir şeye, bir kimseye karşı lakayt, ona karşı ilgi duymayan: O da sana karşı lakayt değil.
3. Lakayt kalmak, ilgilenmemek, aldırış etmemek.