LÂL sıf. (fars. İSİ). Esk.
1. Dili tutulmuş, konuşamaz hale gelmiş.
2. Sessiz, sakin.
3. Lâl Cı ebhem, şaşırıp ses çıkaramaz hale gelmiş, donakalmış.

—Sey. oy. Lâl oyunları, sözsüz oynanan köy seyirlik oyunlarına verilen genel ad. (Samit oyunları da denir.) [Bk. ansikl. böl.]

—ANSİKL. Sey. oy. Lâl oyunlarında oyuncular konuyu jest ve mimiklerle canlandırmaya çalışırlar. Taklit öğesi, başta gelen öğedir. Karşılıklı konuşma ya hiç yoktur ya da çok azdır. Anadolu’nun hemen her yöresinde görülen lâl oyunlarının pek çok çeşitlemesi vardır: Yaş oyunu (Kars), Yılbaşı oyunu (Elazığ), Ali ile Fatoş oyunu (Tunceli), Berber oyunu (Konya), çeşitli yerlerde oynanan Arı ya da Kovandan arı çatma oyunu, bunların en bilinenleridir.