Türk Dil Kurumu


külünk, -gü Far. kulunk
1. Taşları, kayaları parçalamakta kullanılan sivri kazma: “Bir yaz sabahı, külüngün ve kazmanın sivri burunları taş odanın tepesini delmeye başladı.” -M. Ş. Esendal.
2.Taşçı kazması