Türk Dil Kurumu


küpeşte Rum.
1. den. Gemide güverte hizasında ıskarmoz bağlarına tutturulan dikmelerin dış yüzlerine kaplanan kaplamaların oluşturduğu siper, borda kaplamalarının en üstü, güverteden yukarı kalan bölüm, korkuluk, parapet: “Adam yüze yüze geldi ve bir maymun çevikliğiyle küpeşteye tırmanıp güverteye atıldı.” -Halikarnas Balıkçısı.
2. mim. Duvarların üzerine, balkon veya pencerelerin içine çimento ve mozaik karışımı ile yapılan dolgu set, parapet.
3. Toprak taşımaya ve hayvan gübrelerini atmaya yarayan tahta araç, teskere.
4. Merdiven ve balkonlarda korkulukların demir kirişi üzerine konan ağaç bölüm. a. bk. korkuluk.