Türk Dil Kurumu


konçerto İt. concerto
1. müz. Bir çalgının teknik özelliklerini ön plana çıkarmak amacıyla yazılmış, orkestra eşliğinde seslendirilen, sonat formundaki müzik eseri: “Derinden gelen, insanın ruhunu okşayan bir keman konçertosu çalıyordu.” -N. Eray.