LEKECİ a. işi, giysi lekelerini çıkarıp, temizlemek olan kimse.
—Miner. Lekeci kili, kimi şistlerin ayrışmasıyla elde edilen yağlı kil. (Suyla karıştığında ve tokaçlandığında sabun gibi köpürür. Yağlı maddeleri soğurma özelliği nedeniyle dokumaları dinklemek ve yağlarını gidermek için kullanılır.)
—Res. Lekecilik tekniğini uygulayan ressam.
sıf. Res. Lekeciliğe değgin.
Kaynak: Büyük Larousse