LEVS a. (ar. /evş). Esk.
1. Pislik, iğrençlik: "Burada levs, rutubetle karışarak zucetli bir madde halinde insanın derisine yapışıyor"^. K. Karaosrrıaııoğlu).
2.
Levs-i riya, ikiyüzlülük pisliği: "lıeplevs-i riyâ dalgalanır zerrelerinde" (fevfik Fikret), || Levs-i sevda, sevdanın iğrençliği, pisliği. "... hiçbir levs-i sevdâ ile dâmen-i illetini lekedar etmemiştir" (Mehmet Tevfik).

—İsi. huk. Levs ül-katl, adam öldürmekle suçlanan bir kişinin üzerinde bulunan ve cinayeti belirten iz; öldürülen kişiyle katil arasında bulunan açık bir düşmanlığı gösteren deliller.