LOBUT, -tu a. (ar. nebbut’tari).
1. Kısa ve kalın sopa.
2. Hallaç tokmağı.

—Esk. sil. Cündilerce kullanılan sopa türünde silah. (70-80 cm uzunluğunda, död parmak kalınlığındaki lobutlar, ciritten farklı olarak havaya doğru dikine fırlatılıyordu. Kale kuşatmalarında kullanılırdı. Usta cündiler lobutu 20-30 m'ye atabiliyorlardı.)

—Spor. Jimnastikte yumuşama hareketlerinde kullanılan küçük tahta topuz.