LOCULUS a. (küçük yer, tabut anlamında lat. söze ). Arkeol.
1. ölüyü yerleştirmek için katakompların duvarlarına kazılan, yatay ve uzun oyuk; bu oyuklar daha sonra bir kapakla ya da kiremit parçalarıyla örtülür ya da taşlarla örülerek kapatılırdı (kimi zaman bu kapak ya da duvarın üzerinde bir yazıt bulunurdu).
2. Bir sunağın içinde ya da altında bulunan ve kutsal emanetleri koymaya yarayan oyuk.