BALABAN
MsXLabs.org & TDK, Türk Dil Kurumu
1. İri, büyük.
2. Nazik
3. esk. Şişman, gürbüz (kimse, çocuk)
4. hay. Atmaca, doğan vb. yırtıcı bir kuş: “Yavru balaban bakışlı.” -Karacaoğlan.
5. Örümcek.
6.Mayıs böceği.
7.Kağnı tekerinin çıkmaması için, mazının ucuna takılan çivi.
8.Yapının üzerine atılan ağaç, kiriş.
9.Kuşlar (Aves) sınıfının, leyleksiler (Ciconiiformes) takımının, balıkçılgiller (Ardeidae) familyasından, sırtı siyah, diğer bölgeleri sarı, siyah, kahverengi karışık renkte olan, Palearktik bölge ve Güney Afrika'da yaşayan, Türkiye'nin pek çok yerinde yılın her mevsiminde görülen, kamışlık ve sazlıklarda yaşayan ve buralarda yuva yaparak kuluçkaya yatan, alaca karanlıkta ve gece faal olan yerli bir tür.
