KABUKİ a. (şarkı ve dans sanatı anlamında japonca söze.). Konuşmaların ve ahenkle ya da şarkıyla okunan bölümlerin birbirini izlediği ve arada danslı durakların yer aldığı japon tiyatro türü.

—ANSİKL. XVII. yy. başında, kadından sözlerce icra olunan oldukça açık saçık danslardan kaynaklanan kabuki, kısa sürede, sert bir baskının etkisi altında, yalnızca erkeklere özgü bir seyir sanatı durumuna geldi. Kadın rolleri uzman aktörlerce oynanmakta ve program hemen her zaman bir koregrafi parçası, bir kadın dansı içermekteydi. Geniş ölçüde kukla tiyatrosunu ( NİNGYO-CORURİ) taklit eden ve XVIII. yy. boyunca repertuvarını ve tekniğini ondan alıp uyarlayan kabuki, giderek kendisine özgü bir dramaturji geliştirdi. Bu dramaturji, özellikle Tsuruya Namboku’nun (1755-1829) fantastik tiyatrosuyla Kavatake Mokuami'nin (1816-1893) büyük bir ustalıkla sergilediği halk yaşamı sahnelerinde başlıca örneklerini buldu. Fakat, kabukide, yazar genellikle oyuncunun başarıyla oynayabileceği türden şeyler yazmakla yetinir, çünkü bu tiyatroda önemli olan oyuncudur. Uzun bir aile geleneği mirasına sahip ve çeşitli işleri yapabilecek yetenekte olan, bir dans sahnesinden bir burjuva ya da tarih dramına hiç kesintisiz geçebilen kabuki oyuncusu, göz alıcı ve renkli bir temsilin ortak noktasıdır. Oyuna eşlik eden müzik topluluğu, no tiyatrosununkine benzer bir topluluk ya da kukla tiyatrosundaki gibi şamisen çalan bir çalgıcı eşliğinde bütün rolleri okuyan bir şarkıcı olabilir.