MİKDÂD BİN AMR
Vikipedi, özgür ansiklopedi
Mikdâd bin Amr (Arapça: المقداد بن عمرو), bilhassa Şiilerce önem verilen dört sahabedendir. Şiilerce Ali'nin yolundan gittiğine inanıldığından hürmet edilir ve en çok saygı duyulan sahabelerdendir. Hadislerde mükemmel bir Şii olarak zikredilir. Muhâcirlerden olan Mikdâd İslam'ın ilk halifesi Ebu Bekir'e biat etmeyen sahabelerdendir.Bedir Muharebesi'nde elini kaybeden Mikdâd bu savaştaki az sayıda Müslüman süvarilerinden biri olduğundan dolayı "farisü Rasûlallah" olarak bilinmektedir.
Mersin'de Muğdat Camii ismiyle bilinen ve kendisine ithaf edilen Hz. Mikdâd Camii bulunmaktadır.
Kökeni
Mikdâd'ın babası Behrâ kabilesine mensuptur fakat babası işlediği bir cinayet sonrası bu kabileden kaçıp Kinde kabilesine sığındığı sırada Mikdâd burada doğmuştur. Mikdâd da bu kabileden kaçıp Mekke'ye yerleşmiştir. Orada Esved bin Abdüyegüs adlı birinin himayesine girmiş ve Mikdâd bin Esved adıyla anılmaya başlanmıştır. 24 yaşındayken Muhammed'den haber alan Mikdâd çağrıya uyarak Müslüman olmuştur. Böylece İslam'ı kabul eden ilk Müslümanlardan olmuştur.
Medine
Muhammed sahabesine Medine'ye hicreti emredince Mikdâd da dostu Ebu Bekir'le yola çıkmış ve Medine'ye yerleşmiştir. Mikdad, Sünniliğin dördüncü halifesi ve Şiiliğin ilk imamı Ali'ye hayrandı.
Ölümü
Kilolu birisi olan Mikdâd'ın ölüm sebebinin kölesi tarafından yağlarının bir kısmının alınması için karnının yarılması ya da hırva bitkisinin yağını içmesi olduğu düşünülmektedir. 653 yılında Cürf'te ölen Mikdâd'ın cenazesi Medine'ye getirilerek Baki Mezarlığı'na defnedilmiştir.
