KAFALI sıf.
1. Bilgili, akıllı, anlayışlı, kavrama yeteneği gelişkin kimse için kullanılır: Kafalı adamdır, pek çok şeyi ondan öğreniriz. Kafalı bir çocuk, anlatılanı çabucak kavrıyor.
2. Nit. sıf. + kafalı, kafası belirtilen nitelikte olan: Boş kafalı bir kız.
Kaynak: Büyük Larousse