KAFASIZ sıf. ve a.
1. Aklını ve sağduyusunu kullanamayan; öğrenme güçlü çeken, anlayışsız kimse için kullanılır; beyinsiz, mankafa, aptal, gabi: Kafasızın biridir, bu işin üstesinden gelemez. Son derece kafasız bir adam.
2. Kafası olmayan.