KAKA a.
1. Çocuk dilinde büyük aptes.
2. Kaka yapmak, büyük aptesini yapmak.
♦ sıf. Çocuk dilinde, pis kötü, zararlı şey ya da sevilmeyen kimse; söz dinlemeyen yaramaz çocuk: Ellerin kaka, hiçbir yere sürme. —Anne kaka. Kaka çocuk olma.
Kaynak: Büyük Larousse