BÖLÜCÜ
MsXLabs.org & TDK, Türk Dil Kurumu
1. Bölme işini yapan, bölen
2. mec. Bir topluluğu, birliği parçalama, bölme amacında olan, fesatçı, münafık:
- Cumhuriyet devrinde benzeri görülmemiş bölücü ve yıkıcı kanlı bir iç savaşın gerçekleşme noktasına yaklaştığı sırada... -Anayasa.
3. Talkım tezgâhlarının bölmeler yapmaya ya da işlenecek parçanın kalınlığını azaltmaya yarayan bölümü.