KALAK a. Yörs.
1. Burun, burun ucu.
2. Hayvanlarda burun deliği.
3. Tezek yığını.

—Mûz. Birçok üflemeli çalgıda, gövdenin son kısmındaki huniyi andıran genişlik. (Batı çalgılarında, kalağın çapı hesaplanırken, armoniklerin kusursuz olması göz önünde tutulur.)