KAKIŞMA a.
1. Kakışmak eylemi.
2. KAKOFONİ'nin eşanlamlısı.

—Müz. Aynı anda ya da art arda duyulan sesler arasında uyum ve tutarlılık olmaması. (Uyumun karşıtı olan kakışmanın tanımı, ilk kavramın tanımına göre değişir. Uyuma karşıt olarak kakışmanın yol açtığı ses dengesizliği, besteciler tarafından bir anlatım öğesi olarak kullanılmıştır.) [Eşanl. UYUMSUZLUK.]