KALKIK sıf.
1. Belli bir düzeye göre daha yüksekte, yukarıda olan: Divanın bir yanı kalkıktı.
2. Kabararak bulunduğu yerden ayrılmış olan: Duvardaki kalkık sıvalar.
3. Dik durumda, ucu yukarıya doğru kalkmış olan: Kalkık saçlarını yatırmaya çalışmak. Kalkık burun.
Kaynak: Büyük Larousse