KALKIŞMAK gçz. f. Bir şeye, bir şey yapmaya kalkışmak, bir işi taşıdığı bütün güçlüklere karşın yapmaya cesaret etmek ya da uygunsuz, yersiz bir işe girişmek: Suçlu olduğu halde dava açmaya kalkışmış. Çocuğu dövmeye kalkıştı.
♦
kalkışılmak edilg. f. Kalkışmak eylemine konu olmak.
Kaynak: Büyük Larousse