kalkmak
(nesne almayan fiil)

1 . Oturma durumundan dik duruma gelmek, doğrulmak:
"Annem yerinden kalktı, yanıma geldi, bir kolunu uzatarak omzuna doladı."- H. Z. Uşaklıgil.
2 . Uyanarak yataktan ayrılmak:
"İstemeye istemeye, altüst olmuş yataktan kalktım."- Ö. Seyfettin.
3 . Gitmek üzere davranmak, gitmeye yeltenmek.
4 . Yukarı doğru yükselmek.
5 . (taşıtlar için) Yola çıkmak.
6 . Uçmak.
7 . Yerinden ayrılıp yol almaya başlamak:
"Çıkın arabaya, kalkacak şimdi, kalacaksınız buracıkta!"- O. C. Kaygılı.
8 . (hayvan) İki art ayağı üzerinde dik durum almak.
9 . Kabarmak, ayrılmak.
10 . Derlenip götürülmek:
"Ne zaman kalkacağını, nereye gömüleceğini bilmek, bildirmek mümkün değil."- M. Ş. Esendal.
11 . İyileşerek gezecek duruma gelmek.
12 . Varlığı, hayatı son bulmak.
13 . Yok olmak, artık bulunmamak.
14 . (-e durum ekiyle kullanılan fiil) Girişmek, başlamak, davranmak, yeltenmek:
"Gözlüklerini takmadan okumaya kalktı."- N. Cumalı.
15 . Geçerli olmamak, geçerliğini yitirmek, geçmez olmak.
16 . Uygulanmaz olmak.
17 . Güncelliğini yitirmek.
18 . (-e durum ekiyle kullanılan fiil) Bir durumdan başka bir duruma geçmek.
19 . Başka yere gitmek, taşınmak:
"O yıl, çok geçmeden piyade taburu bizim ilçeden başka ilçeye kalktı."- N. Cumalı.
20 . Ayakta beklemek:
"Mektepte cezaya kalkmış gibi duruyorsun."- F. R. Atay.

Atasözü, deyim ve birleşik fiiller
kalkıp kalkıp oturmak

Birleşik Sözler
düşe kalka