KAMERİYE sıf. (ar (tameri'nin dişi. kame- riyye). Esk. Ay'a ait, Ay'la ilgili: Hurul-ı kameriye ( HURUF). Safahat-ı kameriye vücuh-ı kameriye (Ay'ın devreleri). Sene-I kameriye (ay yılı).

KAMERİYE a. (yun. kamara, üstü kubbeli yer; kamarion, küçük kubbeli oda' dan). Bahçelerde ve parklarda yazın oturulmak üzere yapılan kafes biçiminde kubbeli, üstü sarmaşık ve yeşilliklerle örtülü süslü çardak.