kan
isim

1 . Atardamar ve toplardamarların içinde dolaşarak hücrelerde özümleme, yadımlama görevlerini sağlayan plazma ve yuvarlardan oluşmuş kırmızı renkli sıvı:
"Cebinden çıkardığı mendille ellerine bulaşan kanları silerek haykırdı."- Ö. Seyfettin.
2 . mecaz Soy.

Atasözü, deyim ve birleşik fiiller
kana boyamak (veya bulamak)
kan ağlamak
kan akıtmak
kan akmak
kan alacak damarı bilmek
kan almak
kana susamak
kan başına çıkmak (veya sıçramak)
kan beynine çıkmak
(birini) kan boğmak
kan çanağı gibi
kan çekmek
kan çıkmak
kan dere gibi akmak
kan dökmek
kan gelmek
(birinden) kan gitmek
kan gövdeyi götürmek
kan gütmek
kanı başına çıkmak (veya sıçramak veya toplamak)
kanı donmak
kanı ısınmak
kanı içine akmak
kanı kanla yumazlar, kanı suyla yurlar
kanı kaynamak
(birine) kanı kaynamak
kanı kurumak
kanına dokunmak
(birinin) kanına ekmek doğramak
kanına girmek
(kendi) kanına susamak
(bir şeyin) kanını emmek
kanını içine akıtmak
kanını kaynatmak
(birinin) kanını kurutmak
(birinin) kanını yerde koymak
kanı sulanmak
kanı temizlenmek
kanıyla ödemek
kan istemek
kan kaybetmek
(birine) kan kusturmak
kan kusup kızılcık şerbeti içtim demek
kan olmak
(aralarında) kan olmak
(vücudun bir yerine) kan oturmak
kan revan içinde (kalmak)
kan tere batmak
kan ter içinde (kalmak)
kan tutmak
kan vermek
kan yürümek

Birleşik Sözler
kan akçesi
kan aktarımı
kanayaklı
kan bağı
kan bankası
kan basıncı
kan bilimci
kan bilimi
kan çıbanı
kan davası
kan doku
kan dolaşımı
kan grubu
kan kanseri
kan kardeşi
kan kaybı
kan kırmızı
kan nakli
kan parası
kan plazması
kan portakalı
kan taşı
kana kan
kardeşkanı
kardeş kanı
tavşankanı