KANGAL a.
1. Uzun ve bükülebilir şeylerin (ip, tel, boru vb.) halka biçiminde sarılmasıyla oluşturulan bağ; bu bağın halkalarından her biri (türünü gösteren bir adla da kullanılabilir): Üç kangal dikenli tel. Bağdan beş kangal tel kesmek. Kangalı kaça?
2. Halka biçiminde bükülerek satışa sunulan kimi yiyecekler, özellikle sucuk için kullanılır: Sucuk kangalı. Dört kangal sucuk.
3. Kangal yapmak,
bir şeyi halka halka toplamak ya da helezon şeklinde sarıp dolamak.
—Balıkç. Kangal yapmak,
olta ipini kangal halinde toplamak. || Ağları kangal yapmak,
ağları dolaştırmadan tekne güvertesine istiflemek.
Kaynak: Büyük Larousse
