KANIKSAMAK g. t.
1. Bir şeyi kanıksamak,
sürekli yinelenmesi nedeniyle artık ondan etkilenmez, ona tepki göstermez olmak; alışmak: Ölümü, acıyı kanıksamak. Güçlükleri kanıksamak. Birinin sevgisini kanıksamak.
2. Bıkıp usanmak.
kanıksanmak edilg. f. Kanıksamak eylemine konu olmak.
Kaynak: Büyük Larousse