KANTİK a. (fr. cantiçue;
şarkı anlamındaki lat. canticum'
dan). Hırist.
1. Eski ve Yeni Ahit’te, büyük bir lütfü içirı Tanrı’ya şükranın dile getirildiği şiirlerden her biri. (Yeni Ahit’teki üç kantik, Magnificat, Benedietus ve Nunc dimittis,
ayinlerde müzikli olarak okunur.)
2. Sözleri latince değil, ulusal bir dilde olan ve kilisede söylenen dinsel şarkı.
3. Protestanlarda, mezmurlar dışında kalan her türlü dinsel şarkı.
Kaynak: Büyük Larousse