KANTİN a. (fr. cantine, ital. cantina, köşe, sandık odası anlamında canto’dan).
1. Fabrika, okul, kışla gibi yerlerde, yalnızca o kurumda bulunan kimseler için yiyecek, içecek maddeleriyle günlük gereksinmeleri karşılayacak şeylerin satıldığı yer, büfe.
2. Hazır yiyeceklerin yendiği yemekhane.

KANTİN sıf. ve a. Arg.
1. Yalan, uydurma, boş, asılsız söz ya da haber için kullanılır.
2. Kantin atmak, yalan söylemek.