FATİH
MsXLabs.org & TDK, Türk Dil Kurumu
1. sf. (fa:tih) Zafer kazanan, fetheden (kimse):
Milletler tarihte fatihlerden fazla adillere bağlıdırlar.” -F. R. Atay.
2. mec. Büyük ve önemli bir iş bitiren (kimse):
Gazinoya bir fatih olarak giriyorum.” -R. H. Karay.
3. tar. İslam devletlerinde bir ülkeyi veya bir şehri savaşarak alan hükümdar ve komutanlara verilen unvan: “
Bizans fatihi kartal burunlu II. Mehmet ve Mısır fatihi yıldırım bakışlı Selim, birer dar çukura nasıl sığdılar?” -Y. K. Karaosmanoğlu.
4. İslam devletlerinde bir ülkeyi ya da bir kenti düşmandan alan komutan ve hükümdara verilen yüceltme sanı: Mısır fatihi, Revan fatihi gibi.
5. İstanbul'u Türklere kazandıran Osmanlı padişahı II. Sultan Mehmet'in sanı.
