HAN
MsXLabs.org & TDK, Türk Dil Kurumu
1. tar. Osmanlı padişahlarının adlarının sonuna getirilen unvan.
2. Doğu ülkelerinde yerli beyler ve Kırım girayları için kullanılan unvan:
Kırım hanları. Altın Ordu hanları.
3. esk. Yol üzerinde veya kasabalarda yolcuların konaklamalarına yarayan yapı
Bir handa, yorgun argın tatlı bir uykudaydık.” -F. N. Çamlıbel.
4. Büyükşehirlerde serbest mesleklerde çalışanların oda veya daire tutup çalıştıkları birkaç katlı yapı:
Ömer Abit hanında bir yazıhane kiralanmış, aylıkla bir otomobil tutulmuştu.” -E. E. Talu.
