HANE
MsXLabs.org & TDK, Türk Dil Kurumu
1. (ha:ne). Ev, konut.
2. Ev halkı:
“Oğlan iyiydi; becerikli, yumuşak huyluydu ama hanesi kalabalıktı.” -N. Cumalı.
3. Bir bütünü oluşturan bölümlerden her biri, bölük, göz:
Dama tahtasında altmış dört hane vardır.
4. mat. Basamak.
5. müz. Klasik Türk müziğinde, peşrev vb. saz parçalarının bölümlerinden her biri.
6. Birleşik kelimelerde “bina, yapı, yer, makam” anlamlarıyla ikinci kelime olarak yer alan bir söz:
Balıkhane, yazıhane.
