CEP, -bi Ar. ceyb
MsXLabs.org & TDK, Türk Dil Kurumu
1. Genellikle bir şey koymaya yarayan, giysinin belli bir yeri açılarak içine yerleştirilen astardan yapılmış parça:
- ”Bayramın her günü gelirler, ellerini ceplerine sokarak dolaşırlardı.” -A. Kutlu.
2. Trafiği kolaylaştırmak, araçların durabilmesine olanak sağlamak için yaya kaldırımları veya şehirler arası yolların kenarlarına yapılan cep biçimindeki taşıt yanaşma yeri.
3. Cep telefonu:
- Seninle yarın cepten konuşuruz.
4. ask. Savaş alanının bir yerinde düşmanın geriletilmesiyle ortaya çıkan taktik durum, çökertme.
